Kimi depremde hayatını kaybeden annesinin ya da bir yakınının geçen yaz yaptığı kışlık kurutmalık ve salçalara bakıp ağladı. Kiminin yaptığı turşuları, kurutmalıkları enkazda kaldı.
Bu yıl 'kurutmalık' için evlerinin 'damı' balkonlarının korkulukları yok ama 'umutları' var... Konteyner kentte her şeye rağmen hayata tutunan insanların 'kurutmalık' telaşı var. Depremzedeler bu yıl 'kış aşları' için konteyner kentte birbirlerine destek oluyor.
Domates, biber, patlıcan ve salçalar konteyner kentteki evlerin önünde masaların üzerine seriliyor. Dolmalıklarsa pencere korkuluklarına asılıyor.
Depremzedeler böylece hem geleneği yaşatıyorlar hem de kışa hazırlık yapıyor.
"Biz böyle alışmışız"
"Yer miyiz yemez miyiz Allah bilir" diye başlıyor cümleler... Depremzede Emire Subaşı, hayatın devam ettiğini, zorluklara rağmen geleneklerini sürdürdüklerini anlattı.
Biz böyle alışmışız. Yapraktan başlarız. Sonra incir gelir, salça gelir, turşu gelir. Ben 10 yaşımdan beri böyle şeyler yapıyorum. Sürekli yapıyoruz. Engel yok, insan yapacaksa her yerde yapar. Hayat bir şekilde devam edecek.
Arzu Kuş da "Hayat acısıyla tatlısıyla devam ediyor" diyor. Nazmiye Atar ise daha önce çok daha fazla yaptıklarını anlattı.
Şimdi az yaptık önceden daha çok yapardık. Yiyeceğiz yemeyeceğiz Allah bilir. Geçen sene yaptık hiç yiyemedik. Allah herkese yardımcı olsun.
21.1ºC
Ankara
