Depremin minik yüreklerinin yaraları sarılıyor

Umudun adı kimi zaman Leyla kimi zaman Eylül oldu. Bazen ise 'Umut' yaşattı adını...

Tam ümitler tükenmişken, çocuklar tekrar hayata döndü. Depremin çocukları, yıkıntılar arasından çıkarıldı.

1850 çocuk ailesine ya da akrabasına kavuştu

Kurtarılan 1914 çocuğun refakatçisi yoktu.1850 çocuk ailesine ya da birinci derece akrabasına kavuştu. Devlet 40 çocuğu kucakladı.

Kimi de yuvasını açtı onlara. Anne, baba oldu, yıkılan yuvalarını yeni umutlarla inşa ettiler. Ellerini tutup oyunlarına dahil olanlar da vardı.

Türkiye en çok onlara sarıldı

Çocuklar için psikososyal destek çadırları kuruldu. Özel çocuklar için özel sokaklar da hazırlandı.

"Bir tır dolusu mutluluk" ile güldü yüzleri... Tiyatro oyunları sergilendi, sinema filmleri gösterildi. Minik yüreklerin daha iyi olabilmesi için birçok adım atıldı.

Eğitim süreci başladı. Kimi çocuk çadırda kimi ise konteynerde eğitim gördü.

Sadece bugünleri değil, gelecekleri de düşünüldü

Depremden etkilenen çocukların sadece bugünleri düşünülmedi. Gelecekleri, hayalleri de önemliydi. Üniversite sınavına girecekler için destekleme kursları verildi. Deprem bölgesindeki üniversiteler yüzde 25 ek depremzede kontenjanı ayırdı.

Sadece deprem bölgesi değil diğer iller de depremzede çocukları kucakladı. Birçok ilde belediyeye ait havuzlar onlar için seferber edildi. Herhangi bir uzvunda hasar oluşan afetzedeler havuzlarda fizik tedavi gördü.

Sağlıkları için "Sevgi ve Sağlık Tırları" yola çıktı. Depremzede çocukların göz taramaları yapıldı.

Türkiye tek yürek oldu, çocuklarına sahip çıktı. "Gökyüzü huzurdur" diyenler uçurtma yaptı, deprem çocuklarına. "Oyuncak güldürür" diye teyzeler ayıcık ördü. Arkadaşları ise mektuplar ve resimler gönderdi.

Çocukların bayramları buruk geçmesin diye bayramlıklar gönderildi.