Unkapanı'nın o eski halinden eser yok

Unkapanı, o eski günlerini mumla arıyor. TRT Haber Dijital Dergi'de Unkapanı'ndaki son durum "Unkapanı Sessizliği" başlığıyla dosya yapıldı.

İşte Elif Akkuş'un haberi

Geçmişini bilmeyen, Unkapanı’na gitse inanmakta zorlanır bir zamanlar şimdi boş olan birçok dükkanda yeri olan yapım şirketlerinin kapısında uzun kuyruklar oluştuğuna. Zeki Müren’den Bülent Ersoy’a Neşe Karaböcek’ten Ajda Pekkan’a Sezen Aksu’ya kadar çok sanatçı için Unkapanı, ünlü olmanın ilk adımlarının atıldığı yerdi. Kimi zaman kurtlar sofrası diye anıldı kimi zaman kurt kapanı. Ne söylenirse söylensin oranın adı Unkapanı’ydı ve müzikseverlere kazandırdığı binlerce de sanatçısı vardı. 

Türk filmlerine de konu oldu gazete manşetlerine de. İbrahim Tatlıses de oradan geçti Tarkan da. Şimdi gittiğinizde yeni kasetler veya CD’ler çıktığında oluşan uzun kuyrukların yerini derin bir sessizlik almış. Geriye belki de çok uzun zamandır görmediğiniz sanatçıların albüm afişleri kalmış, kimi çok eski, kimi biraz daha yeni…

“AL SAZINI GEL SEVDİCEĞİM ŞARKISI BİTTİ “

Muhteşem Candan, kurulduğundan bu yana Unkapanı’nda yaşamını sürdüren binlerce anı biriktiren yapımcılardan biri. Onu farklı kılan onlarca gidene rağmen hala kalıyor olması. Giriş katındaki dükkanı Türk filmlerinden hatırladığımız Unkapanı günlerine götürüyor, derken içerde buluyoruz kendimizi. Soracak çok şey var. Anlatacak da elbette. En çok da elinde sazıyla bir umut Unkapanı’na gelenlerin hikayeleri....
"Bir köyün ağasının oğlu geldi bir gün. Ben dedi albüm yapmak istiyorum sesim güzel. Babam ağa iki bin baş büyük on bin baş küçük şu kadar tarla bu kadar bilmem neyimiz var dedi, benim sesim güzel ünlü olmak istiyorum. Dedim ki onları boşver eğer sesin güzelse ben üste para verir yaparım. Tamam dedi. Söyle bakalım dedim bir şarkı. Çocuk söyledi. Arkadaşlarına söyleyip dinleyebilir iyi bir dinleyici ama dünyada herkesin bir işi var senin işin neyse onu yap ama şarkı söylemeyi bırakma yine gel istediğin zaman ama albüm olmaz. İkna olmadı, benim babam 100 tane büyükbaş satsın ben ünlü olayım dedi. Sonra ünlü olunca ben alırım ona yine dedi. Ona sordum ya alamazsan? Durdu. Dedim memleketine dön. Böyle o kadar çok hikaye var ki. Geçmiş yıllarda hep bir umut ünlü olmak için buraya gelen.”

Artık onlar yok mu?

"Var. Geçen köyde öğretmenlik yapan karı koca geldi. Orada klavyeyle çalıp söylüyorlarmış. Biz para biriktirdik albüm yapmak istiyoruz diye geldiler.Ne söylemek istiyorsunuz diye sordum, dedi pop. Kaç yaşındasınız dedim, 45 dedi. Pop kulvarına bakalım kadınlarda Ajda var erkeklerde Tarkan var hangisine girer hangisini zorlarım diye düşünüyorsunuz dedim. Ucu bucağı olmayan bir iş bu dedim.”

Artık yapım şirketleri gibi, insanlar gibi, müzik dünyasının kalbinin atışlarındaki yavaşlık gibi azalıyor gelenler de Unkapanı’na. Hüzünlü bir vedaya yaklaşsa da gerçek olan bir şey var ki müzik piyasasının ölçümlemesi artık Unkapanı değil.

“1987 yılında bandrol yasası çıktığında bize o zaman verilen kodu 062'ydi 62. olarak başvurmuşuz. Bugün 6-7 binlerde. Bu Türkiye'nin her yerinde müzik yapımcısı olduğunu gösteriyor. İşler artık buralara kadar geldi. Al sazını gel sevdiceğim şarkısı bitti."

ŞİMDİ UNKAPANI’NA KALAN SADECE ANILAR

Tüm bu gerçekler müzik piyasasının dünyadaki gelişimiyle paralel ilerliyor aslında. 

MÜYAP Başkanı Bülent Forta,Unkapanı sürecinin dünya müzik piyasasındaki gelişmelere paralel etkisini nasıl kaybettiğini net cümlelerle anlatıyor:

“Unkapanı sonuç olarak müzik piyasasının merkeziydi eskiden bir kültür orada yaşanıyordu müzik sektörünün kalbi orada atıyordu. Ne zamanki müzik sektörünün cd satışlarıyla dönen ekonomisi çökmeye başladı. Unkapanı buna paralel şekilde zayıflamaya başladı. Şu anda müzik sektörü tamamen Unkapanı'nın dışında çalışıyor. Asıl üretim yapan büyük müzik firmalarının büyük bölümü ofislerini Unkapanı dışına taşıdılar. Unkapanı ağırlıklı olarak dağıtımların yapıldığı cd’lerin dükkanlara gönderildiği ticaret merkezi haline geldi. CD satışlarında anormal düşüşler gündeme geldiği için çok fazla da geleceği olan bir yer gibi görünmüyor. "

Unkapanı’nın hızlı yok oluşu sizi şaşırtmıyor mu?

“Biz Tarkan'ın ilk albümünün çıktığı zamanlar Unkapanı'nda 10-15 sene önce uzun kuyruklar olduğunu biliyoruz. İnsanlar birbirinin üzerine çıkıyordu. Şimdi öyle bir ortam yok. Ben sadece Beyoğlu'nda 20-25 e yakın müzik mağazası olduğu dönemi biliyorum, şimdi 2-3 tane . Dünyada da aynı şekilde yaşanıyor internetin ortaya çıktığı yıldan beri müzik sektörü fiziki satışlar olarak hızla aşağıya iniyor, internetin hızla yaygınlaşması dünyada da müzik sektörünü aynı şekilde krize soktu ama yurtdışında hızlı bir toparlanma oldu. Onlar kendi krizlerini çabuk atlattılar geçtiğimiz yıldan itibaren karlılığa geçmeye başladı, ama Türkiye'de henüz bu kriz devam edecek."

Düzelecek mi?

"Her şeyin bedava olduğu bir dünya olmayacak, dolayısıyla düzelecek ama ne kadar bir zaman aralığına yayılır bilmiyorum.Bu arada müzik sektöründe dijital platformdaki gelirleri artıyor ve telif haklarındaki gelirleri artıyor ama cd’deki kaybı henüz karşılamıyor. “

Dünyada müzik piyasası bambaşka bir yolda ilerlerken Türkiye’deki müzik piyasası da bundan geri kalmıyor ama görünen o ki, bir tarafta Unkapanı vedaya yaklaşırken diğer taraftan Türkiye’de müzik sektörü krizi atlatmaya çalışıyor. 

www.trthaberdd.com | www.twitter.com/TRTHaberDD | www.youtube.com/TRTHaberDD | www.facebook.com/TRTHaberDD

Apple Store: http://bit.ly/U9qhoO
Android Market: http://bit.ly/Xlvh1U