Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'nde hazırlanan bir yüksek lisans tezinde, şiddete uğrayan kadınların manevi, psikolojik ve hukuksal yaklaşımları araştırıldı.
Araştırma kapsamında, Ankara'da, Kadın Sığınma Evi'nde kalan, 3'ü okuma yazma bilmeyen, 2'si okur-yazar, 9'u ilkokul, 4'ü ortaokul, 1'i lise ve 1'i de üniversite mezunu toplam 20 kadınla yüz yüze görüşme yapıldı.
Görüşmede, kadınlardan 19'unun fiziksel, cinsel, sözel, duygusal ve ekonomik şiddet gördüğü, sadece 1'inin fiziksel şiddet görmediği tespit edildi.
Balkondan atılan, kezzapla yakılan ve daha birçok eziyetle karşılaşan kadınların bazılarının fiziksel şiddetin etkilerini uzun süreden beri taşıdığı görülürken, aile içi şiddetin psikolojik sonuçlarının çok daha fazla hissedildiği ortaya çıktı.
Görüşmede huzursuz ve çekingen olan kadınların bir çoğunun, fiziksel şiddetten çok, küfür ve hakaretleri rahatsız edici bulması dikkat çeken bulgular arasında yer alıyor.
Kadınların çoğu fiziksel şiddete zamanla alıştıklarını ancak sözel şiddeti hazmedemediklerini ifade ederken, ''O kadar dövüyordu, ama bir de küfretmiyor muydu, bunu kaldıramıyorduk'' tarzındaki ifadelerin hemen hemen tüm kadınlar tarafından kullanıldığı görüldü.