İHH'dan çözüm süreci raporu

İnsan Hak ve Hürriyetleri (İHH) İnsani Yardım Vakfı, "Kürt Meselesi ve Çözüm Süreci" başlığı altında hazırladığı bildiri ve çalışma raporunu açıkladı.

İHH Başkanı Bülent Yıldırım, çözüm süreci ile ilgili gelinen noktaya dair değerlendirme, tespit ve önerilerini içeren raporu, düzenlenen basın toplantısıyla kamuoyuyla paylaştı. Yıldırım, yeni raporun 2011-2014 dönemini kapsadığını belirterek, çözüme ilişkin yıllardır süren girişimlerin en çok mevcut hükümet tarafından dikkate alındığını aktardı. Hükümeti, "açılımcı ve çözüm odaklı" olarak tanımlayan Yıldırım, "Bölgede gerçek bir helalleşme isteniyorsa devletle PKK arasında görüşmelerin yeterli olduğunu kabul etmek mümkün değildir. Bütün bölge ve taraflar arasında helalleşme olmalıdır" dedi.

RAPORDAN DİKKAT ÇEKEN NOKTALAR

Bülent Yıldırım tarafından açıklanan raporda dikkat çeken noktalar şöyle:

"Her ne konuda olursa olsun taraflar arasındaki hiçbir anlaşmazlık, müzakere sürecini etkilememeli, süreç mutlak surette devam ettirilmeli, masa terk edilmemelidir.

Devlet, kısıtlanan, engellenen ve gasp edilen bütün hakları iade etmelidir. Hakların verilmesi, silahların bırakılması sürecine bağlanmamalıdır. Haklar ve özgürlüklere dair düzenlemeler derhal gerçekleştirilmelidir.

Çözüm sürecinde devletin muhatap taraf olarak sadece PKK/Öcalan’ı muhatap alması, sürecin zaman zaman çok ciddi sıkıntıya girmesine sebep olmaktadır. Hem çözüm için hem kalıcı bir barışın inşası için bölgedeki tüm gruplar/unsurlar sürece dahil edilmelidir.

Siyasi aktörler, Kürt meselesine ve çözüm sürecine dair söylemlerini hassasiyetle belirlemeli; toplumda öfke, umutsuzluk, acı hissettirecek ifadelerden kaçınmalıdır.

Öcalan’dan gelen mesajların ikinci ve üçüncü kanallardan aktarılmasının/iletilmesinin önüne geçilmelidir. Barışı ve çözümü savunduğu sürece Öcalan’ın tabanına doğrudan seslenebileceği, iletişime geçebileceği kanallar açılmalıdır.

Taraflar süreç yönetiminde çözüm iradesinin kendisini yani süreci esir etmemeli, tehdit ve şantaj unsuru olarak kullanan bir dilden uzak durmalıdır.

Ana dilde eğitim imkânı mevzuat olarak düzenlenmeli ve uygulamaya konulmalıdır”.